รุ่นพี่ท่านนึงนิยามคำว่า Soft skill คือการจัดการโลกภายใน ผมนี่เห็นด้วยสุดๆ
คือเราจัดการควบคุมอะไรภายนอกไม่ค่อยได้หรอกครับ ผมบอกเลย
ศาสตร์ที่ผมเรียนมาตลอดคือไม่ใช่การไปรู้จักคนอื่นว่าเป็นยังไง แต่เป็นการเข้าใจผลกระทบจากการมีความสัมพันธ์กับคนอื่น เช่น คนประเภทนี้ ทำให้เรารู้สึกยังงี้ ทำให้เราคิดยังงี้ เราจะจัดการกับสิ่งเหล่านั้นในตัวเองยังไง
คนอื่นน่ะมันคาดเดาไม่ได้ ผมยกตัวอย่างศาสตร์ประเภทแบ่งคน เป็นคนลักษณ์โน้น MBTI Type แบบนั้น มันเป็นแค่แพทเทิร์นคร่าวๆ อาจจะตามสถิติหรืออะไรก็ว่ากันไป แต่ด้วยความที่ว่าเรากำลังแบ่งคนทั้งโลกออกเป็น Type แค่หลักไม่ถึงร้อย แปลว่าอะไรครับ แปลว่าแต่ละ Type ที่แบ่ง น่ะมันมีคนตัวเป็นๆ อย่างต่ำหลักร้อยล้าน คุณเจออย่างเก่งก็สิบ คุณแทบไม่มีโอกาสเจอตัวอย่างคนตัวเป็นๆ ที่ตรงกับ Average/Median character of people in that specific type หรอก
(ผมตลกตรงไหนรู้มั้ย ตรงที่คนที่ชอบเคลมว่าตัวเองตรรกะแม่นมาเรียนพวกศาสตร์พวกนี้แล้วอิน มักจะเอา Type ไปจับทื่อๆ ว่าคุณเป็น Type นั้นน่ะสิ เลยมีพฤติกรรมแบบนี้ ทั้งๆ ที่พวกตรรกะแม่นน่าจะรู้ทันความ Statistically nonsense ของวิธีคิดแบบเอา Type แค่ไม่กี่ Type เมื่อเทียบกับ Sampling size ของโลกมนุษย์ ไปจับกับตัวอย่างตรงหน้าแบบตรงไปตรงมาแล้วคาดหวังว่ามันจะมี Significant level ที่สูง มันจะเป็นไปได้ไงฟะ กลายเป็นคนที่มีศิลป์สูงๆ กลับเข้าใจเรื่องนี้มากกว่า)
แต่ที่เราเรียนพวกนี้เราเรียนทำไม เราเรียนมาจัดการกับตัวเราครับ ไม่ใช่ไปจัดการคนอื่น
เราเรียนเพื่อเราสามารถรู้ได้ว่าคนแต่ละแบบมีผลกระทบกับโลกภายในของเรายังไง แล้วเราจัดการตรงนั้น
จริงๆ ผมบอกเลยว่าทุกอย่างถ้าเราจัดการโลกภายในได้มันพอ
ทำงานเจ้านายไม่ชอบ ทำใจได้เมื่อไหร่ก็เรื่องของเจ้านาย
เพื่อร่วมงานไม่ชอบ ทำใจได้เมื่อไหร่เรื่องของเพื่อนร่วมงาน
ตกงาน ทำใจได้ก็หางานใหม่
ไม่มีเงิน หิว ก็ไม่ต้องกิน
ไม่มีใครรัก ทำใจได้เมื่อไหร่ก็เรื่องของคนอื่น
อดตาย ทำใจได้เมื่อไหร่ก็แค่ยอมตาย แค่นั้นเอง
ผมพูดแบบกำปั้นทุบดินเพื่อชี้ให้เห็นว่าถ้าคิดแบบ Absurd ทุกปัญหามันมีทางออกแบบแค่ทำใจได้จบทั้งนั้นแหละ
แต่มนุษย์มันมีโลกภายในไง มันมีความทุกข์ยาก สุขใจ มีความต้องการ มีสัญชาตญาณ มีปมต่างๆ มากมาย
Soft skill ที่ลึกมันจะพูดถึงการจัดการตรงนั้น
ผมแบ่งง่ายๆ ว่า Soft skill ที่ตื้นคือพูดถึงการดีลกับคนอื่น ที่ลึกคือดีลกับตัวเอง
ทั้งนี้ไม่ได้บอกว่า Soft skill ที่ดีลกับคนอื่นไม่ดี แต่ ผมพบว่ามันจะช่วยคุณได้ต่อเมื่อคุณมี Self-awareness ไปถึงระดับนึง
สมมติคุณอยากเรียน Soft skill ที่ทำให้เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน โดยที่คุณยังตอบไม่ได้ว่าลึกๆ ทำไมตัวคุณอยากเจริญก้าวหน้าในองค์กรนี้?
สมมติคุณอยากเรียน Soft skill ที่ทำให้ขายเก่ง โดยที่คุณยังตอบไม่ได้ว่าลึกๆ ทำไมคุณอยากขายเยอะได้เงินเยอะ?
ผมว่ามันเรียนไม่มีประโยชน์เท่าไหร่หนา ผมว่าสิ่งหลังมันมาก่อนสิ่งหน้า
แต่ถ้าใครตอบสิ่งหลังได้ด้วยตัวเองอยู่แล้วก็ดี แต่จากประสบการณ์ ผมว่าคนตอบได้อย่างชัดเจนจนกระจ่างแจ้งว่าดีลกับตัวเองเรียบร้อยดีแล้ว มีไม่ถึง 10% จากคนทั้งหมดที่ผมพบเจอ
และนั่นแหละที่ผมคิดว่า Soft skill ที่ลึกและควรศึกษา คือการจัดการกับโลกภายใน
เข้าใจก่อนว่าทำไม “ตัวเรา” ถึงอยากไปจัดการคนอื่น ค่อยไปจัดการคนอื่นนะ
